Třetí řeči
Nyní se dostáváme k poslední řeči celé debaty. Tou je pochopitelně řeč třetí (A3 a N3). Role třetího řečníka je trochu jiná než role všech ostatních řečníků v debatě.
Co to znamená? A co je tedy úkolem třetího řečníka?
Všichni ostatní řečníci „nový obsah” do debaty přináší. Řečník A1 pokládá stavební kameny celé debaty, řečník N1 na něj navazuje. Druzí řečníci (A2 a N2) tento obsah posouvají o krok dál – rehabilitují, dovysvětlují, rozšiřují, upravují. Co je myšleno tím stále opakovaným slovem „obsah”? Jsou to především: argumenty, hodnoty a důkazy. A třetí řečník nesmí přinášet žádné argumenty, hodnoty ani důkazy, které dosud v debatě nezazněly. Vysvětlení je jednoduché. Představme si, že poslední řečník debaty přinese do debaty nový důkaz, který je navíc pro debatu klíčový.
(ScienceMag)
Afirmace by díky tomuto důkazu mohla vyhrát celou debatu. Avšak tím, že ho přináší až ve třetí řeči, stranu negace značně znevýhodňuje. Třetí řečník je posledním řečníkem debaty, a tak už na něj nikdo další nereaguje. Negace tedy nemá šanci tento důkaz zpochybnit nebo ho vyvážit jiným důkazem, a proto by v tuto chvíli afirmaci výrazně pomohl. Takhle ale debata fungovat nemá. V debatě chceme o klíčových tématech diskutovat a každý by měl dostat šanci se k nim náležitě vyjádřit. Proto byla třetímu řečníkovi přiřazena trochu jiná – specifická funkce.